Jezioro Swarzędzkie i urokliwa Dolina Cybiny stwarzają cudowne warunki dla czynnego wypoczynku na świeżym powietrzu.

W dniu 15.10.2019 roku jak co tydzień w każdy wtorek tygodnia wybrałyśmy się z grupą nordic walking na trening brzegami Jeziora Swarzędzkiego i Doliną Cybiny.

     Rzeka Cybina jest podłużną osią obszaru Natura 2000, jest prawym brzegiem dopływu Warty. Charakterystyczną cechą Cybiny jest zdolność retencjonowania wód. Jest jedynym z głównych zbiorników wód podziemnych Polski – zwany Wielkopolską Doliną Kopalną. Tereny chronione sprawiają że pełni ważną rolę korytarza ekologicznego z możliwością migracji zwierząt i roślin co zapewnia ciągłość ich występowania. Będąc w tak wyjątkowej okolicy przy aktywnym treningu nordic walking nie tylko widzimy zmiany zachodzące w przyrodzie lecz oddychając wspaniałym powietrzem mamy możliwość zdobywania lepszej kondycji zdrowotnej. Spacerując tak aktywnie również wpływamy na wzrost naszej energii i poziomu sportowego życia. Wszystko to sprawia że jesteśmy weselsze i poznajemy naszych sąsiadów ze Swarzędza i okolic. W czasie spacerów wymieniamy się różnymi ciekawostkami. Dowiedziałyśmy się, że pierwotnie rzeka Cybina nosiła nazwę TIBINA co oznacza po staropolsku określenie KOZY lub DŁUGIE NOGI.

     Co trening idziemy dalej wzdłuż doliny. Nie tylko podziwiamy okolice, ale co najważniejsze żyjemy wspomnieniami, ale również urokami doliny, W czasie treningów wzbogacamy naszą wiedzę przyrodniczą czytając informacje zamieszczone na planszach ustawionych wzdłuż jeziora i doliny. Mamy możliwość podziwiać bogatą roślinność, zwierzęta i ptaki będącymi naszymi sąsiadami. W trakcie wspólnych spacerów i rozmów okazało się ,że są także osoby, które mieszkają w Swarzędzu od urodzenia, ale po raz pierwszy szły doliną i zobaczyły przepiękne uroki i krajobrazy.

     Szłyśmy od Placu Niezłomnych, wzdłuż jeziora , dalej doliną do ul. Kapela, Fabryczną i dalej trasą pomiędzy jeziorem a os. Kościuszkowców, Czwartaków, Dąbrowszczaków i przez urokliwe uliczki Swarzędza, aż doszłyśmy do Centrum Aktywności Seniora, ul. Piaski 4. Czyli Długie Nogi zażyły wspaniałego treningu, oddychałyśmy świeżym powietrzem. Choć zmęczone, ale bardzo szczęśliwe.

Uczestniczka Marszów Nordic Walking

Urszula Dembińska – KMD Stokrotki

     Wyjechaliśmy na wakacje po koniec maja w kurtkach, w miarę jak zbliżaliśmy się do Mrzeżyna dzień się rozjaśnił i Mrzeżyno powitało nas bezchmurnym niebem. Po obiedzie rozlokowaliśmy się w pokojach wcześniej przydzielonych przez kol. Renię. Wieczorem poszliśmy na wspaniały krwawo- pomarańczowy zachód słońca.( oglądaliśmy go częściej). Morze spokojne, niebieskie a słonko ogrzewało piasek na plaży, na której spędzaliśmy długie godziny.

     Gospodarze " PERŁY" serwowali nam trzy różnorodne posiłki dziennie a także wieczór przy ognisku, na którym piekliśmy kiełbaski. Podczas tego wieczoru koleżanki z zespołu Olszyna ( obecne w 50% ) umilały czas wspaniałym śpiewem. Potem był wieczorek powitalny przy muzyce w wykonaniu p. Szymona, a także uroczysta kolacja  z ogromnym tortem i lampką szampana na cześć dwóch koleżanek (Oli i Irki), które maiły urodziny (była to niespodzianka od naszej organizatorki).

     Czas spędzaliśmy na długich spacerach nad morzem (brodząc po wodzie), a także po mieście. Niektórzy uczestnicy jeździli rowerami lub uskuteczniali długie kilometry z kijkami. Na placu przed budynkiem były ławeczki z parasolami, klomby z kwiatami i roślinami zielonymi, a pod kasztanem toczyły się zaciekłe rozgrywki RUMMIKUBA. W altance przy dużym ekranie panowie oglądali mecze koszykówki.

     Na zakończenie wyjazdu odbył się uroczysty wieczór pożegnalny, na którym z okazji swoich urodzin Piotr zafundował wszystkim pyszne desery i oczywiście lampkę szampana. Czas szybko płynął, beztrosko i miło. Do następnego również dobrze zorganizowanego i przyjemnego pobytu nad morzem.

Danuta Banaszczyk – KMD Stokrotki

     Lato w naszym klubie seniora jest ciekawe. Ciągle coś się dzieje. W sierpniu w ramach warsztatów letnich przygotowywaliśmy m.in. plakaty na coroczną imprezę "Piknik Trzech Pokoleń". Nasze instruktorki p.Dominika i p.Małgosia przedstawiały tematykę tegorocznego pikniku i rozpoczęła się nasza wspólna "burza mózgów". Jak na XXIwiek  przystało całość ozdób bezpośrednio nawiązywała do kosmosu.

     Wybrałyśmy krążące planety, statek kosmiczny i podziwiane przez parę dzieci przestworza. Na koniec zadowolone, chórem stwierdziłyśmy, że plakaty wyszły pięknie, wyraziście, barwnie i tajemniczo. Był to przecież efekt zaangażowania i zgranej pracy wszystkich. W kolejnych dniach naszych warsztatów, jakby w nagrodę, nadszedł czas na degustację wyrobów czekoladowych. W tym celu spotkałyśmy się w galerii. Otaczało nas chłodne powietrze, przestrzeń i spokój. Zanim odbyło się umówione spotkanie przechodziłyśmy obok dużej rzeźby Igora Mitoraja pn "Blask Księżyca". Jest to czekoladowa twarz z brązu i gipsu. Nie da się oprzeć wrażeniu, że ma ta praca charakter mitologiczny. Zrobiłyśmy wspólne zdjęcie, a na tle brązu nasza gromadka ładnie się zaprezentowała. P. Małgosia zaprosiła nas do pijalni czekolady E.Wedel, gdzie na nas wyczekiwano. Całe pomieszczenie utrzymane jest w różnych odcieniach brązu, od dekoracji ścian po kawiarniane akcesoria. Obsługa po powitaniu zaprasza nas do udziału  w spotkaniu edukacyjnym. W oddali unosi się lekki zapach gorzkiej czekolady z nutą cynamonu. Degustujemy zróżnicowane w smaku praliny i inne smakołyki.

     Animatorka opowiada w ciekawy sposób o historii ziarna kakaowca, jego rozpowszechnianiu w Europie oraz o losach założycieli fabryki E.Wedel. Prelekcja przeplatana jest otwartą dyskusją. "Czekoladowy sen" w postaci degustacji trzech smaków gorącego napoju  i skorzystania z warsztatów z ozdabiania cynamonowych ciasteczek był fajną przygodą. Do tego trzeba  było pomysłu i dużej precyzji. Za oryginalne przystrojenie łakoci każdy otrzymał imienny dyplom, przyznam - fajny i pomysłowy. Na koniec podziwiałyśmy torciki z wizerunkami polskich miast.

     Po powrocie do Centrum Aktywności Seniora przygotowywałyśmy naszą wspólną galerię zdjęć. Pojutrze spotkanie na świeżym powietrzu i piknik dla wszystkich od " juniora do seniora". Na nudę nie ma czasu.

Danuta Banaszczyk - KMD Stokrotki

       W czerwcu tego roku (2018) spędziliśmy uroczy tydzień nad morzem w Żółtym Dworku Mielno-Unieście. Co roku jest nas więcej,  tym razem aż 70 osób. Pogoda, jak zawsze, nam dopisała, a do pięknej piaszczystej plaży było tylko 50 m. W tym ośrodku jest duży teren z huśtawkami, hamakami oraz ławeczkami ze stolikami, na którym z herbatką czy kawką (dostępne 24 h na stołówce) odbywały się całodzienne Polaków rozmowy. Posiłki jak zawsze były smaczne, urozmaicone i do syta tak, że niektórym co nieco wagi przybyło. Przyjechał do nas pan Szymon Dziwisz z keyboardem, przy akompaniamencie muzyki śpiewom nie było końca. Mieliśmy również wieczór z tańcami, aż do północy (co niektórym jeszcze było mało). Płynęliśmy po jeziorze Jamno stateczkiem wycieczkowym Koszałek ( z małymi przygodami, ale było super).Odbył się również emocjonujący turniej Rummikuba, oczywiście z nagrodami.

     Żegnając się słyszałam pytania, a gdzie w przyszłym roku? 

Regina Okrzos  - KMD Jaśminy

     W niedzielę 11 marca odbył się w Poznaniu XLII Ogólnopolski Zlot „Bądź turystą w swoim mieście”, którego organizatorem było Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze Oddział Środowiskowy Poznań-Nowe Miasto im. Franciszka Jaśkowiaka,  przy współpracy i wsparciu Miasta Poznań, Zespołu Szkół Mistrzostwa Sportowego nr 2 w Poznaniu. Komandorem Zlotu był mieszkaniec Swarzędza Eugeniusz Jacek. Celem Zlotu było uczczenie 100 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości, 100 rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego oraz 73 rocznicy wyzwolenia Poznania spod okupacji niemieckiej.

       Rajd obejmował 3 trasy piesze, a uczestniczący w nich startowali o godz. 10.00 z różnych miejsc:

1. „POCZĄTKÓW PAŃSTWA POLSKIEGO” sprzed Katedry w Poznaniu – Stary Rynek (zwiedzanie Muzeum Powstania Wielkopolskiego) - ul. Solną – al. Niepodległości - do mety (ok. 5 km),

2. „POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH” - sprzed fontanny na Placu Wolności– Stary Rynek (zwiedzanie Muzeum Powstania Wielkopolskiego) - ul. Solną - al. Niepodległości - do mety (ok. 4 km),

3. „CYTADELOWCÓW”  start sprzed poczekalni PKP Poznań Garbary) – Cytadela (zwiedzanie Muzeum Uzbrojenia) - al. Niepodległości - do mety (ok. 4 km).

     Oprócz tras pieszych była jeszcze rowerowa: "SZLAKIEM NIEPODLEGŁOŚCIOWYM” Poznań Malta sprzed „Źródełka” – Szlakiem miejsc upamiętniających walczących o niepodległość Polski - Stary Rynek (zwiedzanie Muzeum Powstania Wielkopolskiego) - al. Niepodległości - do mety ( ok. 15 km). Ostatnia trasa była dowolna „SAMODZIELNA” - dla samodzielnych grup turystów, które winny się zgłosić na mecie najpóźniej o godz. 13:00.

     Wszystkie trasy były przystosowane dla osób niepełnosprawnych. Grupy piesze miały kierowników, a prowadzili je przewodnicy z Koła PTTK im. Marcelego Mottego w Poznaniu.

     Na mecie Zlotu, która znajdowała się w Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego nr 2 w Poznaniu, al. Niepodległości 32, czekała na wszystkich grochówka oraz herbata lub kawa. Każdy uczestnik otrzymał  znaczek zlotowy, a najliczniejsze drużyny puchary, były też nagrody rzeczowe  w konkursach sprawnościowych i konkursie wiedzy o Poznaniu.

     W rajdzie wzięli również udział swarzędzcy seniorzy, którzy wybrali trasę pieszą: "Początków Państwa Polskiego”. Szliśmy spod Katedry przez Most Bolesława Chrobrego, Chwaliszewo na Stary Rynek do Odwachu, gdzie mieści się Muzeum Powstania Wielkopolskiego (które zwiedziliśmy), dalej koło Zamku Królewskiego, przez Plac Wielkopolski i ul. Solną do mety. Nasz przewodnik opowiadał o powstaniu Poznania, wyspach i miejscowościach je okalających, o mijanych zabytkach, ich powstaniu, roli, jaką pełniły, o Warcie i jej korytach, także o Bogdance i Cybinie.

     W Muzeum Powstania Wielkopolskiego, przypomniano sylwetki wybitnych Wielkopolan, obejrzeliśmy eksponaty, zdjęcia dotyczące uczestników i zdarzeń  związanych z Powstaniem. Wybrana przez nas trasa rajdu liczyła około 5 km, a ponieważ cały czas towarzyszyła nam piękna pogoda, "zafundowaliśmy" sobie pieszy powrót na plac katedralny, skąd wróciliśmy samochodem do Swarzędza.

Danuta Wereszczyńska-Choryńska

     21 dni w Ciechocinku w październiku - sanatorium. Prawie sami seniorzy. Zabiegi były fajne, natomiast budynek i pokoje - delikatnie określając nieciekawe. Ale spacery z kijkami i bez, po przepięknym Ciechocinku wspaniałe. Prawie wszystko zaczyna się tu od Grzybka. Te same miejsca oglądałam w słonecznym dniu, pochmurnym i deszczowym, rano (zabiegi od 7.00 - 110 m od budynku głównego), po południu i wieczorem - pięknie oświetlone. Razem przeszłam ponad 100 km, odkryłam wszystko, co możliwe. Dotarłam nawet do plaży nad Wisłą (usytuowanej poniżej wału wiślanego chroniącego miasteczko i tężnie). W Muzeum Warzelni soli można poznać jak kiedyś produkowano tu sól i jakich narzędzi używano. Były też zabytkowe urządzenia do rehabilitacji kuracjuszy (wyglądające jak narzędzia tortur). Odkryłam wspaniałą, urokliwą kawiarenkę z przepyszną kawą. Szkoda było siedzieć w pokoju, więc wędrowałam, teraz nawet mogę być przewodnikiem po Ciechocinku...

Danuta Wereszczyńska-Choryńska

     Całą grupą wybraliśmy się do Muzeum Etnograficznego w Poznaniu. Był wietrzny dzień,  ale humory nam dopisywały. Okazało się, że jest 100-lecie zbiorów etnograficznych i możemy zaliczyć dwie wystawy;  Rzeczy mówią" oraz  Cyganie =Romowie". Na miejscu czekał na nas miły przewodnik. Dowiedzieliśmy się, że muzeum powstało dzięki państwu Cichowiczom,  a zwłaszcza pani Wiesławie, która jeździła po wioskach i zdobywała okazy do kolekcji. Przeszliśmy do ciemnej sali, a tam były eksponaty z różnych części świata oświetlone punktowo, aby skupić naszą uwagę. Poznaliśmy historię niektórych rzeczy, osób, które je wytwarzały lub nosiły np. taławarii-strój męski z Gruzji został ofiarowany lekarzowi z Poznania, który uratował życie jego właścicielowi. Wystawa druga pokazuje życie cyganów oraz ich historię. Byli prześladowani przez wieki. Czy mogą nam zaufać skoro przez lata całe doznali wiele krzywd? Przewodnik wspominał też o poetce cygańskiej "Papuszy", która pisała piękne wiersze i zyskała duży rozgłos. Jaka jest więc prawda o Romach? Myślę, że złożona.

Hanna Grabowska - KMD Wesoła Paczka

      W czerwcu (2017 r.), jak co roku, nasi mili seniorzy spędzili urocze 10 dni, tym razem w Żółtym Dworku w Mielnie-Unieściu. Po przyjeździe i rozlokowaniu (63 osoby) rozpoczęliśmy smacznym obiadem, później - oczywiście powitanie z morzem, a wieczorem tzw. balety do późnych godzin nocnych (było ich podczas pobytu kilka). Oprócz długich spacerów mieliśmy w pakiecie również rowery, które cieszyły się dużym powodzeniem, a kto nie miał ochoty spędzał czas na terenie ośrodka na leżakach lub opalał się na plaży, do której było jedynie 50 m. Odwiedził nas p. Szymon z keyboardem, wtedy śpiewom nie było końca (nawet gospodarzowi tak się podobało, że nas nagrywał). Jechaliśmy też " Ciuchcią" do Sarbinowa na lody ( też to była frajda!). Zbliżała się noc Kupały więc nasze panie uplotły kwieciste wianki, które puszczały na wodę podczas rejsu statkiem wycieczkowym po jeziorze Jamno. Posiłki serwowane były w postaci bufetu szwedzkiego bardzo smaczne (co niektórym na wadze przybyło), a także całodobowy dostęp do kawy, herbaty w wielu gatunkach.

     Wypoczęci, zadowoleni i opaleni wróciliśmy do domów i do swoich najbliższych, myśląc -  gdzie pojedziemy za rok?

Regina Okrzos - KMD Jaśminy

     Wszyscy cieszyliśmy się i nie mogliśmy się doczekać wyjazdu do Mielna-Unieście. Na miejscu przywitał nas "Żółty dworek" otoczony ogrodem i mili gospodarze. Do morza było bardzo blisko więc wdychaliśmy jod i oglądaliśmy zachody słońca ile dusza zapragnie. Była też wycieczka ciuchcią do Sarbinowa. Po dobrych lodach lub wypitej kawie w przerwie podróży, wróciliśmy kolejką pod sam dworek. Płynęliśmy też stateczkiem po jeziorze Jamno (powierzchnia lustra wody wynosi ponad 2tys. ha) ubrane w wianki własnoręcznie zrobione z kwiatów jaśminu, bzu czarnego i innego ziela. Puszczaliśmy je potem na wodę, bo to było przecież przed Janem. Były też zabawy i rozgrywki w naszą ulubioną  grę rummikub. Miło spędziliśmy czas. Wypoczęci i opaleni wróciliśmy do domu. W pamięci zostaną pyszne bułeczki, które serwowano nam na śniadanko. Kto będzie nam je teraz piekł? Morze! - do zobaczenia za rok!

Hania Grabowska - KMD Wesoła Paczka

     W piękny słoneczny, czwartkowy dzień, 16 marca grupa seniorów wybrała się  do Palmiarni. O godz. 11.00 spotkaliśmy się z panią przewodnik, która pięknie opowiadała nam o poszczególnych okazach. Wszystko wzbudzało nasze ogromne zainteresowanie i zdziwienie. Piękne drzewa, kwiaty, nawet małe egzotyczne zwierzęta. Oczom naszym ukazywały się nowe i cudniejsze widoki, co zapierało dech w piersiach. Na koniec zwiedzania poszliśmy oglądać kolorowe ryby z odległych kontynentów. Co jedna, to piękniejsza. Czas tak szybko zleciał, że nie chciało się wracać do domu. Zwiedzanie zakończyliśmy w kawiarence przy kawie, ciachu i wymianie wrażeń. Szczęśliwi wróciliśmy do domu. Już z niecierpliwością czekamy na kolejne, ciekawe wyjazdy.

Henryka Czerwińska - KMD Jaskółki