Humbaki

   Odgłosy, które wydają humbaki należą do najpiękniejszych i najbardziej tajemniczo brzmiących w przyrodzie. Kiedyś dzwięki te były zagadką dla biologów. Obecnie naukowcy nagrywają je i potrafią przypisać konkretnym osobnikom, co ułatwia śledzenie tras wędrówek tych waleni, pokonujących tysiące mil w wodach oceanów. Humbaki wykonują najdłuższą i najbardziej zróżnicowaną pieśń w królestwie zwierzat, posługując się złożonymi seriami dźwięków. Oddzielone są one klaśnięciami, trwającymi mniej niż 1/100 sekundy o częstotliwości 30 kHz. Jedna pieśń może trwać do 30 minut. W głębiach oceanów widoczność jest słaba, natomiast głos rozchodzi się dobrze, tak więc pieśń jest dobrym sposobem kontaktowania się i nnymi osobnikami. Nawoływania mogą rozchodzić się na setki kilometrów. Najgłośniejszymi osobnikami są samce poszukujące partnerki. Pieśń jest chyba wyrazem zadowolenia, gdyż humbaki nie śpiewają, kiedy w pobliżu są drapieżniki, i nie wykorzystują pieśni w celach echolokacyjnych lub żerowiskowych.

   Trudno jest zaobserwować walenie pływające w oceanach, gdyż większość czasu spedzają pod wodą, jednak charakterystyczne „fontanny”, dochodzące do 3 m, są pewnym znakiem ich obecności. Mają ogromne, wyglądające jak skrzydła płetwy boczne, mierzące prawie pięć metrów, i głęboko pofałdowaną skórę na gardle. Spodnia strona ogona każdego humbaka ma niepowtarzalny biały wzór. Tak jak wszystkie ssaki, walenie muszą oddychać tlenem atmosferycznym, jednak ich „nos” jest specjalnie przystosowanym otworem oddechowym położonym na plecach. Jest on otoczony grubymi „wargami” bardzo elastycznej tkanki, która - kiedy zwierzę jest pod wodą - szczelnie zamyka otwór.

   Wielorybnictwo doprowadziło do znacznego zmniejszenia populacji humbaków. Obecnie wieloryb ten jest chroniony przez moratorium ustanowione przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą, jednak jego populacja jest tak nieliczna (nie więcej niż 6000 osobników), że różnorodne choroby i zanieczyszczenia wód morskich mogą w końcu doprowadzić do zagłady gatunku.

 Czy wiesz, że …

•  Samiec humbaka może śpiewać przez 24 godziny bez przerwy, a jego repertuar składa się z wielu różnorodnych „pieśni”.

• W Antarktyce humbaki żywią się krylem, natomiast na półkuli północnej zjadają ryby żyjące w ławicach, np. sardynki i dorsze. Niektóre osobniki nauczyły się podążać za trawlerami i żywić wyrzucanymi z nich resztkami.

• W czasie godów dotykają się pyskami, ocierają się o siebie i głaszczą.

Źródło: Świat Wiedzy

MT