„Polak Węgier dwa bratanki”

Od października 2021 roku w Dziennym Domu Pomocy mamy przyjemność gościć Ágnes Cseh. Ági, bo tak zdrobniale prosiła by na nią mówić, jest Węgierką i przyjechała do Swarzędza z miejscowości Várpalota położonej niedaleko znanego Polakom „Madziarskiego Morza”, czyli jeziora Balaton. Młoda Węgierka przebywa i pracuje w naszym mieście dzięki projektowi Ośrodka Pomocy Społecznej „ESC – Nowe Horyzonty”, prowadzonego w ramach Europejskiego Korpusu Solidarności. Program ten promuje zaangażowanie młodych osób z Europy w relacje ze społecznościami lokalnymi w różnych krajach Starego Kontynentu, szczególnie w inicjatywy mające na celu przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu. Placówka przy ul. Sienkiewicza 21 jest tylko jedną z wielu w których działa Ágnes.

Na zajęciach w Dziennym Domu Pomocy Ági z dużym spokojem i pedagogicznym „czujem”
uczy seniorów słówek i zwrotów w języku angielskim i węgierskim, pobierając tym samym „amatorskie” nauki języka polskiego od uczestników, które wzmacniane profesjonalnym nauczaniem na lekcjach w Poznaniu przynoszą świetne efekty. Każde kolejne spotkanie pokazuje, iż zaciera się granica językowa między seniorami a wolontariuszką z powodu coraz to lepszego władania językiem polskim naszej węgierskiej przyjaciółki. Ponadto uczestnicy maja okazję zaznajomić się z wiedzą na temat kraju naszego południowego sąsiada na nierzadko organizowanych prelekcjach. Uczymy się również dwóch utworów w języku węgierskim pt: „Tavaszi szél” i „Ha én rózsa volonék” oraz dwóch utworów polskich pt: „Stokrotka” i „Szła dzieweczka do laseczka”. Póki co Ágnes deklaruje pozostanie w naszym kraju z powodu dużej sympatii do Polski, a po spotkaniach w placówce seniorzy i personel śmiało stwierdzają iż owe uczucie zdecydowanie działa w obydwie strony.

Wspaniała inicjatywa Programu Erasmus daje społeczności swarzędzkiej, polskiej możliwość obcowania z ludźmi z całej Europy, poznawania ich języka, kultury, mentalności. Również zagraniczni wolontariusze mogą odkryć charakterystyczne cechy narodu polskiego. Obopólne poznanie wzbogaca nas – ludzi, duchowo, historycznie, a nade wszystko egzystencjalnie ukazując iż z natury jesteśmy tacy sami. Brzeżne zaś cechy ukształtowane dziejami danego narodu czy położeniem geograficznym a co za tym idzie kulturą pozostają wartościowym dodatkiem do ludzkiego bytu.

Rafał Wójtowicz